Altijd leuk om op de hoogte te blijven van de duikreizen van onze leden.
Zo ging onze buddy Ronald op duikvakantie naar Mexico, daar heeft hij wel een erg indrukwekkende duik mogen maken. Hier zijn verhaal:
Het land van Maya-tempels en tequila, mangroves en cenotes en de mooie onderwater wereld.
Na eerdere indrukwekkende vakanties in Mexico;
Gedoken in de cenote ‘Dreamgate’, een grot die kilometers doorloopt onder de grond. Gezwommen met walvishaaien, aanwezig van juni t/m september, een hele mooie ervaring met walvishaaien van wel 12 meter lang, totaal ongevaarlijk omdat ze alleen plankton eten.
Deze vakantie was de wens om te duiken met de bullsharks, ook wel de stierhaai genoemd.
Ze zijn te zien in de periode van november tot maart, dan komen hoofdzakelijk de vrouwtjes naar de kust om hun jongen veilig te baren in de rivieren.
De bullshark is de enige haai die kan overleven in zoet water.
Ze komen naar een diepte van ongeveer 25 meter op een grote zandplaat voor de kust van Playa del Carmen, Mexico.
Met een lengte van maximaal 3,5 meter en een gewicht van 320 kg, zijn de vrouwtjes groter dan de mannetjes, ze eten voornamelijk vissen, schildpadden, kleine haaien, dolfijnen en vogels.
Ook behoren ze tot de top 3 gevaarlijkste haaien met aanvallen op mensen, voornamelijk omdat ze naar de kust komen voor het baren.
Op 25 januari was het zover, de duik geboekt bij Duikschool Scuba Libre.
In de stromende regen (tropisch buitje) in de boot naar Shark Point.
Na een uitgebreide briefing over de duik, via de boei afdalen in verband met de stroming.
Goed vasthoudend aan de lijn, zag je vanaf de oppervlakte de eerste haaien al zwemmen op de bodem.
Op 25 meter diepte lag een lange lijn gespannen, waar je je kon vasthouden om op je plek te blijven.
De eerste bullsharks kwamen al meteen langs je zwemmen, je ademhaling/hartslag gaat dan wel even omhoog. Ze zijn best indrukwekkend en groot.
Ik schat dat er zo’n 10 haaien om ons heen cirkelden en vlak langs kwamen, soms moesten we zelfs bukken, met daarbij ook de stroming, waardoor het niet meeviel om foto’s te maken.
Na ongeveer 25 minuten bodemtijd was het tijd om naar boven te gaan, dit deed je door de lijn los te laten en met de stroming mee op te stijgen. De haaien zwommen om ons heen tot we op een meter of 10 zaten, daarna gingen de haaien weer langzaam naar beneden.
Wij maakten onze veiligheidsstop en gingen weer terug de boot in.
Een hele bijzondere, spannende ervaring. Een duik die ik niet snel zal vergeten. En Ilonka, mijn vrouw, was blij dat ik weer heelhuids boven water was.
Ronald